Hoe help je mensen met hoardingproblematiek? Professional organizers vertellen in deze reeks over die ene cliënt. Over de geleerde lessen tijdens het opruimen, de cliënt die hen raakte en de mensen die ze soms niet konden helpen. Annelie Brummer ondersteunde Mark met verhuizen, een man die niet altijd goed te bereiken was. Hoe pak je zo’n traject aan?
Een consulente van een woningbouwvereniging belt me. Ze heeft een oudere huurder, Mark, die vanwege de sloop van zijn huurwoning binnenkort moet verhuizen naar een andere woning. Ze vertelt me dat Mark altijd keurig zijn afspraken nakomt en toch heeft ze het gevoel dat er iets niet klopt. Zijn telefoon werkt niet en ze heeft alleen contact met hem per post. Ze vraagt mij hem te begeleiden bij zijn verhuizing en zegt daarbij: ‘Óf zijn huis is heel netjes, óf het staat overvol.’
‘Op mijn vraag wat hij met al die kranten wil doen, is zijn antwoord: “Lezen.”’
We spreken af dat ik Mark (65+) samen met de consulente in het wijkgebouw van de woningbouwvereniging ontmoet. Na een korte kennismaking en uitleg van het verhuisproces ga ik met hem mee naar zijn huidige woning. Mijn eerste gedachte: ‘Dat hier iemand kan wonen!’ Het gebouw ziet er niet uit, de trap naar boven is vies, de voordeur van zijn woning gaat niet goed meer op slot – het gebouw is inderdaad rijp voor de sloop. Eenmaal binnen zie ik dat het huis vol met spullen staat. Overal ligt wel iets: stapels kranten, veel boeken, drie niet-werkende televisies en nog veel meer.
Het aanrecht in de keuken is bezaaid met (lege) blikjes, plastic doosjes en afval. Tussen al die spullen staat een grote plastic doos met blikjes frisdrank die hij speciaal voor mij heeft gekocht. Heel attent!
Het slaapgedeelte ligt vol met kranten, kleding en schoenen. Ik merk voorzichtig op dat er veel spullen staan en dat het goed is om te bekijken wat hij allemaal mee wil nemen naar zijn nieuwe woning. Hierop oppert Mark dat we die eerst kunnen bekijken. Dan krijg ik een idee van zijn nieuwe woonruimte.
Een nieuwe woning
Na nog geen tien minuten lopen staan we voor de deur van een flat die er goed uitziet. Mark houdt de deur voor me open en stelt voor om eerst de kelder te bekijken. Die is enorm – zeker 24 m2 groot. Vervolgens lopen we naar boven. Daar tref ik een ruime, zonnige woonkamer aan, een ruime slaapkamer, nog een extra kamer, een prima keuken en schone badkamer. Wat een fijne ruimte om in te wonen.
Terug in zijn oude woning vertel ik Mark dat ik graag direct een aantal zaken wil regelen. Ik wil verhuisdozen bestellen, een verhuisbedrijf bellen en een klusbedrijf inschakelen voor het ophangen van lampen en schilderijen.
Ik heb vaker ‘ingewikkelde’ personen verhuisd en werk daarvoor samen met een prettig verhuisbedrijf. Het lukt me om de verhuizing tweeënhalve week later te plannen. Mark gaat hiermee akkoord. We spreken af dat het klusbedrijf na de verhuizing komt. De verhuizers kunnen de lampen en andere zaken die meegaan zelf demonteren.
‘We spreken af om alleen hele en schone spullen mee te nemen naar zijn nieuwe woning.’
De verhuizing
Als ik een week later terugkom, is zijn huis een stuk leger. Mark vertelt me trots dat hij al veel kranten in dozen heeft gestopt en op zijn fiets naar zijn nieuwe woning heeft verhuisd. Op mijn vraag wat hij met al die kranten wil doen, is zijn antwoord: ‘Lezen.’
Weer een week later pakken we in twee dagen alle spullen in die in dozen passen. We spreken af om alleen hele en schone spullen mee te nemen naar zijn nieuwe woning. Alle spullen waarvan ik denk dat ze niet mee hoeven, leg ik apart. Op een later moment overleggen we wat we daarmee doen. Na twee dagen is zo goed als alles ingepakt, hebben we overlegd wat we doen met de kapotte en vuile spullen, en hebben we vuilniszakken vol ‘verzamelingen’ in de afvalcontainer gegooid.
De verhuizers komen de volgende dag al om half acht ’s ochtends om alle dozen en het meubilair in de verhuisauto te laden, de lampen te demonteren en alles naar de nieuwe woning te vervoeren. Als het huis leeg is, zie ik waarom Mark zijn telefoon niet opnam. De kabel van de telefoon was uit het aansluitpunt dat onder zijn bed zat geschoten en lag op de grond te midden van al het stof.
De cliëntverhalen in deze reeks zijn bewerkt zodat ze niet te herleiden zijn tot werkelijke personen.
Meer lezen over Hoarding?
Lees dan ook het boek Hoarding. Opruimen en ordenen met problematische verzamelaars. Geschreven door professional organizers, Hilde Verdijk, Klazien Lambregtse, Annelie Brummer, Ingrid Tielemans en Divya van den Berg, die gespecialiseerd zijn in het begeleiden van mensen met verzamelstoornis en door gz-psycholoog, Menno Norden.
